Closed

باز هم امروز بعد مشاوره (جلسه دوم) حس خیلی خوبی گرفتم، دنبال دلیل گشتم، درسته مشاوره باعث شد امیدوار بشم که گره های ذهنیم رو دارم حل میکنم ولی دلیل دیگه ی حال خوبم باز همون لذت از حس رسیدگی کردن به حال خود بود.

چهار کیلومتر بلکم بیشتر پیاده روی کردم، 
کتاب از حال بد به حال خوب (که از مشاور پرسیدم چطوره؟) رو گرفتم و یه اسباب بازی برای تولد برادر زاده ام.
خلاصه زدم به بیخیالی و خوب خرج میکنم، تولد برادر زاده اول و دوم و هدست و مشاوره و کتاب و قطعه الکترونیکی برای تعمیر کارت گرافیک و . تو همین دو هفته، فکر کنم نزدیک به هشتصد تومن شد،

دلیلم راحت خرج کردن هام چی بود؟ وقتی اسم عجیب قراچه داغی روی کتاب رو دیدم، یادم اومد این کتاب رو چندین وقت پیش نزدیک به سه چهار سال پیش میخواستم و نگرفتم. گفتم چرا خودم به خواسته های خودم رسیدگی نکنم. راستش میخواستم امسال خرج سفر هم کنم، شاید گرجستان، ولی باز گفتم نصف خرج سفر سه روزه رو که بالاخره لذتش گذراست رو میذارم برای اینکه اینطوری به شخص خودم رسیدگی کنم.

خلاصه که خوبه، ایشالا کار واسه همه باشه و از طمع و پول دوستی دور بشیم، برای حال دلمون انرژی بذاریم. 

آخه من فکر میکنم میبینم قبل از سرکار رفتن چقدر به سرمایه گذاری برای شخص خودم فکر میکردم، میگفتم دوره تخصصی فلان رو میرم و . ولی بعد از مدتی، درگیر پول گذاشتن رو پول شدم.

هرچند خدایی پس انداز هم مهمه و از نتیجه کارم هم یه جور دیگه ای راضی هستم.

 

+ آخرش میبینی وی نه کتاب را خوانده و نه از نتیجه انرژی گذاشتن هایش راضی است :)) خاک بر سر :))

تو یه کتاب موفقیت و . پیشنهادی رو خوندم. نوشته بود برای اینکه ثابت کنید همه چیز پول نیست و نمیدونم مسایل غیر مادی هم مهمه، میتونید یک دوره گدایی رو تجربه کنید.

رفتار مردم رو چه خوب و چه بد تجربه کنیم، حتما کلی رفتار های خاص رو در یکی دو روز از نزدیک لمس میکنیم و کلی درس میگیریم.

 

در مجازی هم یک آدم موفق و پولدار رو دیدم با خودش چالش گذاشته که از اول دی ماه زندگی از صفر رو شروع کنه. (به مدت ۴۵ روز، شروع از صفر یعنی با جیب خالی و بدون جای خواب و . )

برای اینکه اثبات کنه، میشه از صفر تلاش کرد و به موفقیت رسید. (البته مسلما از تجربه و توانایی هاش میخواد استفاده کنه. و تو میتوانی درک کنی اون چقدر تجربه های مختلف و خفن داشته در طول زندگیش؟! خودش میگه چند سال پیش برشکست شده و از اول شروع کرده)

 

یاد بگیریم تجربه کنیم.

از دوستای وبلاگی اندکم، ( و احیانا خوانندگان خاموش)

میخوام در حق من لطف کنن

به حرمت بلاگفا :)

 

برای من آرزو های خوب کنن و تو کامنت بنویسن.

 

(اگه از من میخواستن، حتما مورد زن زندگی و اینها رو مینوشتم، ولی خواهشا در کنار این مورد عشقولانه یه آرزوی دیگه هم کنید)

درخواست کننده انقدر پر رو ؟!

بنظر میرسه که جواب های تست pcr که چهارشنبه قبلی از همه مون گرفتن اومده، هفت نفر از طبقه ما مشکوک اعلام شدن و گفتن که امروز به شرکت نیان. البته این که میگن مشکوک کمی عجیبه! درست حسابی اطلاع رسانی نکردن، بعضیا میگن میخوان ازشون دوباره تست بگیرن. ممدرضا هم جزو اون هفت نفره. بعدا نوشت: بعد یک روز، تکلیف اون هفت نفر هم مشخص شد. نمونه شون دوباره آزمایش شده و منفی هستن. پس کرونا کمی دور شد. از ساختمون اصلی انگار یکی دو نفر مثبت بودن و البته هنوز احتمال داره مدیر

تقریبا یک ماه شد که ساعت پنج بیدار میشم (البته آلارم گوشی از ۴:۴۵ زور میزنه) و پنج و نیم راه میوفتم به سمت شرکت. جالبه امروز با اینکه ساعت ۶:۲۵ رسیدم، باز هم اطراف شرکت جای پارک نبود. بنظرم به طرز عجیبی داریم تغییر سبک میدیم :) به دوستم میگم چرا امروز اینطوری شده؟! میگه توجه کنی اکثرا زن هستن. هوا تاریک شه دیگه به این زودی نمیان!! (و کلی تحلیل های روانشناسی ترافیک) داریم با خودمون چه میکنیم؟! * تکه کلامی از شهر گل و بلبل.

یادمه از اون حس تنش ها تو وبلاگم گفته بودم، حل شد ولی بعدش ریشه رو پیدا کردم. جالبه ریشه اش این بود که، حقوق و مزایای کاریم با مسئولیت کاریم متناسب نبود و در عذاب بودم. مسئولیت ها رو به ممدرضایی میدم که ادعا داره. حقوقم هم یا بالا میره و یا از شرکت میام بیرون،

خب بگم که اوایل هفته یکی از همکار هامون نیومد، تب داشت. تست کرونا داد و مثبت بود، بعد دو روز تب، حالش بهتر شد. ایشون توی همین ساختمون و طبقه ی ما بود. امروزم خبر داده شده که دو سه نفر از اون یکی ساختمون مشکوک هستن. یکیشون انگار مثبت شده. + اوج مدیریت کارآمد رو در کرونا میبینیم. ++ به نظرم تا دو سه سال بعد به آمار کرونا نگاه نکنید. هر روز حدود ۲۵۰۰ نفر مثبت اعلام میشه، ۱۵۰ تا ۲۰۰ نفر هم فوتی. به هیچ ور هیچ کسی هم نیست.